ਫ੍ਰੀਟਲਿਨ ਦੇ ਇੱਕ ਸੰਸਥਾਪਕ ਅਤੇ ਸਾਬਕਾ ਮੈਂਬਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਜੋਸ ਰਾਮੋਸ-ਹੋਰਟਾ ਨੇ ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਉੱਤੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਕਬਜ਼ੇ (੧੯੭੫-੧੯੯੯) ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰਜ਼ ਵਿਰੋਧ ਦੇ ਜਲਾਵਤਨ ਬੁਲਾਰੇ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਫਰੀਟਲਿਨ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ, ਰਾਮੋਸ-ਹੋਰਟਾ ਨੇ ੧੯੮੮ ਵਿੱਚ ਪਾਰਟੀ ਤੋਂ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ, ਇੱਕ ਸੁਤੰਤਰ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਬਣ ਗਿਆ। ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਦੇ ੨੦੦੨ ਵਿੱਚ ਆਜ਼ਾਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਰਾਮੋਸ-ਹੋਰਟਾ ਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਵਿਦੇਸ਼ ਮੰਤਰੀ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਉਥਲ-ਪੁਥਲ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ੨੫ ਜੂਨ ੨੦੦੬ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅਸਤੀਫੇ ਤੱਕ ਇਸ ਅਹੁਦੇ ‘ਤੇ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ। ੨੬ ਜੂਨ ੨੦੦੬ ਨੂੰ, ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਮਾਰੀ ਅਲਕਾਤੀਰੀ ਦੇ ਅਸਤੀਫੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਰਾਮੋਸ-ਹੋਰਟਾ ਨੂੰ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਜ਼ਾਨਾਨਾ ਗੁਸਮਾਓ ਦੁਆਰਾ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਵਜੋਂ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਦੋ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਬਾਅਦ, ੧੦ ਜੁਲਾਈ ੨੦੦੬ ਨੂੰ, ਉਸਨੇ ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਦੇ ਦੂਜੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਵਜੋਂ ਸਹੁੰ ਚੁੱਕੀ। ਉਹ ੨੦੦੭ ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਵਜੋਂ ਚੁਣੇ ਗਏ ਸਨ। ੧੧ ਫਰਵਰੀ ੨੦੦੮ ਨੂੰ, ਰਾਮੋਸ-ਹੋਰਟਾ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਤਲ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਦੌਰਾਨ ਗੋਲੀ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ।੨੦੧੨ ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਵਜੋਂ ਅਹੁਦਾ ਛੱਡਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਰਾਮੋਸ-ਹੋਰਟਾ ਨੂੰ ੨ ਜਨਵਰੀ ੨੦੧੩ ਨੂੰ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧੀ ਅਤੇ ਗਿਨੀ-ਬਿਸਾਉ (ੂਂੀੌਘਭੀਸ਼) ਵਿੱਚ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੇ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਪੀਸ ਬਿਲਡਿੰਗ ਦਫਤਰ ਦੇ ਮੁਖੀ ਵਜੋਂ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਹ ੨੦੨੨ ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਤਿਮੋਰ-ਲੇਸਤੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਦੇ ਅਹੁਦੇ ਲਈ ਚੁਣੇ ਗਏ ਸਨ ਅਤੇ ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਦੂਜਾ ਪੰਜ ਸਾਲ ਦਾ ਕਾਰਜਕਾਲ ਪੂਰਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ।

ਰਾਮੋਸ-ਹੋਰਟਾ ਦਾ ਜਨਮ ੧੯੪੯ ਵਿੱਚ ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਦਿਲੀ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਹ ਮੇਸਟਿਕੋ ਨਸਲ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਹੈ। ਉਹ ਇੱਕ ਤਿਮੋਰਸੀ ਮਾਂ ਅਤੇ ਇੱਕ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਪਿਤਾ ਦੇ ਘਰ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਸਾਲਜ਼ਾਰ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹੀ ਦੁਆਰਾ ਉਸ ਸਮੇਂ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਤਿਮੋਰ ਵਿੱਚ ਜਲਾਵਤਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਸੋਇਬਦਾ ਦੇ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੈਥੋਲਿਕ ਮਿਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਹਮਲੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਫਰੀਟਲਿਨ ਦੁਆਰਾ ਇਸਦੇ ਮੁੱਖ ਦਫਤਰ ਵਜੋਂ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਗਿਆਰਾਂ ਭਰਾਵਾਂ ਅਤੇ ਭੈਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਚਾਰ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਫੌਜ ਦੁਆਰਾ ਮਾਰੇ ਗਏ ਸਨ। ਰਾਮੋਸ-ਹੋਰਟਾ ਨੇ ੧੯੮੩ ਵਿੱਚ ਦ ਹੇਗ ਅਕੈਡਮੀ ਆਫ਼ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਲਾਅ ਅਤੇ ਯੈਲੋ ਸਪ੍ਰਿੰਗਜ਼, ਓਹੀਓ ਵਿੱਚ ਐਂਟੀਓਕ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਜਨਤਕ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਪੀਸ ਸਟੱਡੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਮਾਸਟਰ ਆਫ਼ ਆਰਟਸ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਪੂਰੀ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਅਧਿਐਨ ਦਾ ਮੁੱਖ ਖੇਤਰ ਪਬਲਿਕ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਲਾਅ ਅਤੇ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਰਿਲੇਸ਼ਨਜ਼ ਸੀ ਅਤੇ ਦਸੰਬਰ ੧੯੮੪ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੂੰ ਡਿਗਰੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ।ਉਸਨੂੰ ੧੯੮੩ ਵਿੱਚ ਸਟ੍ਰਾਸਬਰਗ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੰਸਥਾਨ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰ ਕਾਨੂੰਨ ਵਿੱਚ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਉਸਨੇ ੧੯੮੩ ਵਿੱਚ ਕੋਲੰਬੀਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਅਮਰੀਕੀ ਵਿਦੇਸ਼ ਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਪੋਸਟ-ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਕੋਰਸ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ। ਉਹ ੧੯੮੭ ਤੋਂ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਆਫ ਆਕਸਫੋਰਡ ਦੇ ਸੇਂਟ ਐਂਟਨੀਜ਼ ਕਾਲਜ ਦਾ ਇੱਕ ਸੀਨੀਅਰ ਐਸੋਸੀਏਟ ਮੈਂਬਰ ਹੈ।ਅਤੇ ਪੰਜ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੋਲਦਾ ਹੈ: ਪੁਰਤਗਾਲੀ, ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ, ਫ੍ਰੈਂਚ, ਸਪੈਨਿਸ਼, ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਬੋਲੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰੀਜ਼ ਭਾਸ਼ਾ, ਟੈਟਮ। ਰਾਮੋਸ-ਹੋਰਟਾ ਦਾ ਤਲਾਕ ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਦੇ ਰਾਜ ਅਤੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਮੰਤਰੀ ਆਨਾ ਪੇਸੋਆ ਪਿੰਟੋ ਤੋਂ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ, ਲੋਰੋ ਹੋਰਟਾ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਜਨਮ ਮੋਜ਼ਾਮਬੀਕ ਵਿੱਚ ਜਲਾਵਤਨੀ ਦੌਰਾਨ ਹੋਇਆ ਸੀ।

ਜੋਸ ਰਾਮੋਸ-ਹੋਰਟਾ ਇੱਕ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਕਾਰਕੁਨ ਹੈ ਜਿਸਨੇ ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਲਈ ਚੌਵੀ ਸਾਲ ਜਲਾਵਤਨੀ ਵਿੱਚ ਲੜਾਈ ਲੜੀ। ਜਲਾਵਤਨੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ, ਰਾਮੋਸ-ਹੋਰਟਾ ਨੂੰ ਕਾਰਲੋਸ ਫਿਲਿਪ ਜ਼ੀਮੇਨੇਸ ਬੇਲੋ ਦੇ ਨਾਲ “ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਵਿੱਚ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੇ ਇੱਕ ਨਿਆਂਪੂਰਨ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀਪੂਰਨ ਹੱਲ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਲਈ” ਨੋਬਲ ਸ਼ਾਂਤੀ ਪੁਰਸਕਾਰ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਹ ੧੯੯੯ ਵਿੱਚ ਇਸਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਤੱਕ ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਦੀ ਤਰਫ਼ੋਂ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਵਿੱਚ ਬੋਲਦਾ ਰਿਹਾ।ਉਹ ਫਿਰ ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਵਾਪਸ ਪਰਤਿਆ ਅਤੇ ਕਈ ਲੀਡਰਸ਼ਿਪ ਅਹੁਦਿਆਂ ‘ਤੇ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਸ਼ਾਂਤੀਪੂਰਨ ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ। ਅਠਾਰਾਂ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਰਾਮੋਸ-ਹੋਰਟਾ ਨੇ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਯਾਤਰਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸੁਤੰਤਰਤਾ-ਪ੍ਰਾਪਤ ਸਮੂਹਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਰਾਮੋਸ-ਹੋਰਟਾ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਸਟੇਸ਼ਨ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਆਜ਼ਾਦੀ ਪੱਖੀ ਹੋਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ।ਵੀਹ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸੈਰ-ਸਪਾਟਾ ਸੂਚਨਾ ਵਿਭਾਗ ਵਿੱਚ ਸੰਖੇਪ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਦੋ ਆਦਮੀਆਂ ਨਾਲ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਂਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ ਕੁਝ ਅਜਿਹੀਆਂ “ਟਿੱਪਣੀਆਂ” ਕੀਤੀਆਂ ਅਤੇ ਅਗਲੇ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸ ਤੋਂ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਪੁਲਿਸ ਦੁਆਰਾ ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਉਸਨੂੰ ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਮੋਜ਼ਾਮਬੀਕ ਵਿੱਚ ਜਲਾਵਤਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਘਰ ਪਰਤਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਰਿਹਾ। ਨਵੰਬਰ ੧੯੭੫ ਵਿੱਚ, ਸਿਰਫ ੨੫ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਰਾਮੋਸ-ਹੋਰਟਾ ਨੂੰ ਨਵੀਂ ਅਤੇ ਸੁਤੰਤਰ ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਸਰਕਾਰ ਵਿੱਚ ਵਿਦੇਸ਼ ਮੰਤਰੀ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਹ ੪ ਦਸੰਬਰ ਨੂੰ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ, ਯੂਰਪ ਅਤੇ ਅਮਰੀਕਾ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋਏ ਸਨ। ਸਿਰਫ਼ ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਬਾਅਦ, ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ‘ਤੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਨੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ। ਘਰ ਪਰਤਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ, ਰਾਮੋਸ-ਹੋਰਟਾ ਨੇ ਫਿਰ ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਦੀ ਤਰਫੋਂ ਬੋਲਣ ਲਈ ਆਪਣੀ ਚੌਵੀ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਮੁਹਿੰਮ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ।

ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕਰਨ ਦਾ ਉਸਦਾ ਪਹਿਲਾ ਅਨੁਭਵ ਹਮਲੇ ਤੋਂ ਦੋ ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਰਾਮੋਸ-ਹੋਰਟਾ ਨੇ ੧੯੭੫ ਵਿੱਚ ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਦੀ ਤਰਫੋਂ ਗੱਲ ਕੀਤੀ, ਉਹ ਇਸ ਸਮਰੱਥਾ ਵਿੱਚ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਉਮਰ ਦਾ ਵਿਅਕਤੀ ਬਣ ਗਿਆ। ਉਸਦੇ ਸੰਬੋਧਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੁਆਰਾ ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਮਤਾ ਪਾਸ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਮਤੇ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਨੂੰ ਹੋਰ ਚੌਵੀ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ। ਰਾਮੋਸ-ਹੋਰਟਾ ਨੇ ਕਦੇ ਹਾਰ ਨਹੀਂ ਮੰਨੀ ਅਤੇ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੌਰਾਨ ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਦੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ। ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ੧੯੯੯ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਰਾਮੋਸ-ਹੋਰਟਾ ਦਾ ਕੰਮ ਅਜੇ ਵੀ ਪੂਰਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋਇਆ। ਉਹ ੨੦੦੬ ਵਿੱਚ ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਬਣੇ ਅਤੇ ਫਿਰ ੨੦੦੭ ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਚੁਣੇ ਗਏ।ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ, ਮੁਆਫ਼ੀ ਅਤੇ ਸੁਲ੍ਹਾ ਰਾਮੋਸ-ਹੋਰਟਾ ਦੇ ਕੰਮ ਦਾ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸੰਦੇਸ਼ ਸੀ। ੨੦੦੯ ਵਿੱਚ, ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਭਾਸ਼ਣ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤਿਮੋਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆਈ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ੧੯੯੯ ਵਿੱਚ ਆਜ਼ਾਦੀ ਲਈ ਆਪਣੀ ਵੋਟ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਅਪਰਾਧ ਕੀਤੇ ਸਨ। ਰਾਮੋਸ-ਹੋਰਟਾ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ, ਸਗੋਂ ਇੱਕ ਮਾਫ਼ੀ ਦੀ ਮਿਸਾਲ ਕਾਇਮ ਕੀਤੀ।ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਵਿੱਚ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੌਰਾਨ ਰਾਮੋਸ-ਹੋਰਟਾ ਨੇ ਇੱਕ ਭੈਣ ਅਤੇ ਦੋ ਭਰਾਵਾਂ ਨੂੰ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਫਿਰ ਵੀ ਮੁਆਫੀ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ।

ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਯਾਦ ਰੱਖੋ ਕਿ ਹਿੰਸਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਤੇ ਨਹੀਂ ਲੈ ਜਾਂਦੀ। ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਸੱਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਹਿੰਸਕ ਨਾ ਬਣਨਾ ਸਿੱਖਣਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਦਇਆ, ਉਦਾਰਤਾ, ਨਿਮਰਤਾ, ਸਹਿਣਸ਼ੀਲਤਾ ਅਸਲ ਸ਼ਕਤੀ ਹਨ।” ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਉਹ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਨੌਜਵਾਨ ਸੁਤੰਤਰ ਰਾਸ਼ਟਰ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵ ਭਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਂਤੀਪੂਰਨ ਵਿਰੋਧ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਪੂਰਬੀ ਤਿਮੋਰ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਵਜੋਂ ਆਪਣੇ ਦੂਜੇ ਕਾਰਜਕਾਲ ਵਿੱਚ ਹਨ। ਰਾਮੋਸ-ਹੋਰਟਾ ਨੇ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ ਹੈ। ੧੯੮੯ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਕੂਟਨੀਤੀ ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ, ਇੱਕ ਂਘੌ ਜੋ ਸਿੱਖਿਆ ਅਤੇ ਸਿਖਲਾਈ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਂਘੌਸ ਅਤੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਏਸ਼ੀਆ ਪੈਸੀਫਿਕ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਬਿਹਤਰ ਰੱਖਿਆ ਲਈ ਹੁਨਰਾਂ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੇ ਗਿਨੀ-ਬਿਸਾਉ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਿਰਮਾਣ ਦਫਤਰ ਵਿਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧੀ ਅਤੇ ਮੁਖੀ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।